-
1 έθει
ἔθοςcustom: neut nom /voc /acc dual (attic epic)ἔθεϊ, ἔθοςcustom: neut dat sg (epic ionic)ἔθοςcustom: neut dat sgἔθωto be accustomed: pres ind mp 2nd sgἔθωto be accustomed: pres ind act 3rd sgθέωdhávate: imperf ind act 3rd sg (attic epic) -
2 ἔθει
ἔθοςcustom: neut nom /voc /acc dual (attic epic)ἔθεϊ, ἔθοςcustom: neut dat sg (epic ionic)ἔθοςcustom: neut dat sgἔθωto be accustomed: pres ind mp 2nd sgἔθωto be accustomed: pres ind act 3rd sgθέωdhávate: imperf ind act 3rd sg (attic epic) -
3 ἜΘος
ἜΘος, τό, die Gewohnheit, Sitte, der Brauch; ἀπέδειξεν ἔϑος τὸ πρόσϑε τοκήων, die von den Eltern angestammte Sitte, Sinnesart, Aesch. Ag. 710; τό τοι σύνηϑες ὀρϑώσει μ' ἔϑος Soph. Phil. 882; vgl. Plat. Phaed. 82 b πολιτικὴ ἀρετὴ ἐξ ἔϑους τε καὶ μελέτης γεγονυῖα ἄνευ φιλοσοφίας, die sich durch Gewohnheit von selbst bildet; καὶ ἀσκήσεις Rep. VII, 518 e; καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα Phaedr. 253 a; ἐν ἔϑει τῇ πόλει ἦν, die Stadt war gewohnt, Thuc. 2, 64; ἔϑος ἔχειν, c. inf., die Gewohnheit haben zu, Plut. Them. 4; ἔϑος ἐστί, Luc. Tim. 13; ἐν ἔϑει γενέσϑαι τινός, sich gewöhnen an, Hdn. 5, 5; τὰ μὴ ἐν ἔϑει, das Ungewohnte, D. Hal. 6, 53; ἐξ ἔϑους, gewöhnlich, Plut. Alex. 57.
-
4 ἔθος
A custom, habit, ἔ. τὸ πρόσθε τοκήων (but prob. f.l. for ἦθος) A.Ag. 728 (lyr.);τὸ σύνηθες ἔ. S.Ph. 894
;εἰ τὸ ἔ. συνθήκη Pl.Cra. 435a
;πάτρια ἔ. Id.Plt. 295a
: prov., "ἔ., φασί, δευτέρη φύσις" Jul.Mis. 353a; ἐν ἔθει τῇ πόλει εἶναι to be the habit, Th.2.64; ἔ. ἐστίν τινι, c. inf., Cratin.Jun.7.1, Alex.253; ἔθος ἔχειν, c. inf., Plu. Them.4; ἔθει by habit, habitually, opp. φύσει, Arist.EN 1179b21; ; δι' ἔθος, opp. ἐκ γενετῆς, Id.EN 1154a33; ἐξ ἔθους ib. 1103a17;κατὰ τὰ Ῥωμαίων ἔ. PSI3.182
(iii A. D.), etc. ( σϝέθ-, cf. Lat. suesco; v. βεσόν.) -
5 ἔθος
ἔθος, τό, die Gewohnheit, Sitte, der Brauch; ἀπέδειξεν ἔϑος τὸ πρόσϑε τοκήων, die von den Eltern angestammte Sitte, Sinnesart; πολιτικὴ ἀρετὴ ἐξ ἔϑους τε καὶ μελέτης γεγονυῖα ἄνευ φιλοσοφίας, die sich durch Gewohnheit von selbst bildet; ἐν ἔϑει τῇ πόλει ἦν, die Stadt war gewohnt; ἔϑος ἔχειν, c. inf., die Gewohnheit haben zu; ἐν ἔϑει γενέσϑαι τινός, sich gewöhnen an; τὰ μὴ ἐν ἔϑει, das Ungewohnte; ἐξ ἔϑους, gewöhnlich -
6 εθος
- εος τό привычка, обыкновение, обычайνόμοι κατὰ τὰ ἔθη Arst. — обычное право; -
7 νόμος
νόμος, ὁ, eigtl. das Zugetheilte, was Einer in Gebrauch genommen, Gebrauch, Herkommen und das dadurch gesetzlich Gewordene, Gesetz, Verordnung; als Lesart Zenodots Odyss. 1, 3, πολλῶν δ' ἀνϑρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόμον ἔγνω, s. Scholl.; Hes. O. 278. 390 Th. 66. 417; ἐν ϑεῶν νόμοις Pind. P. 2, 43, öfter; νεοχμοῖς δὲ δὴ νόμοις Ζεὺς κρατύνει, Aesch. Prom. 150; νόμῳ πόλεως, Suppl. 383; Δίκη ξύνεδρος Ζηνὸς ἀρχαίοις νόμοις, Soph. O. C. 1384; οἳ τούςδ' ἐν ἀνϑρώποισιν ὥρισαν νόμους, Ant. 448; νόμους ὑπερβαίνουσα τοὺς προκειμένους 477, öfter; übh. Vorschrift, Regel, φύλασσε πρῶτα μὲν νόμον τὸ μή 'πιϑυμεῖν περισσὰ δρᾶν, Tr. 613; πειϑαρχεῖν τοῖς δεδογμένοις νόμοις, Ar. Eccl. 762. Die Alten leiteten νόμος, das Gesetz, von νέμειν ab, a suum cuique tribuendo, Cic. Legg. 1, 19. Κατὰ νόμους, den Gesetzen gemäß, Aesch. Suppl. 385; u. so in Prosa überall, οἱ κατὰ νόμον ϑεοί, Plat. Legg. X, 904 a, vgl. III, 684 a, wie παρὰ νόμον, wider das Gesetz, Aesch. Eum. 164; Plat. Tim. 83 e u. Folgde. In Athen hießen bes. Solon's Gesetze νόμοι, vgl. ϑεσμός, u. die folgenden durch Volksbeschluß zum Gesetz erhobenen Bestimmungen; νόμοι καϑεστῶτες, Ar. Nubb. 1382; κείμενος, Ran. 760; über die in Prosa gew. Verbindungen νόμον τίϑεσϑαι, λύειν u. ä. s. diese Verba; ὁ περὶ τὸν ἔρωτα νόμος, Plat. Conv. 182 a; er setzt oft φύσει – νόμῳ einander entgegen, Prot. 337 c Menex. 245 d; vgl. Her. 4, 39 u. Arist. eth. 1, 3. – Sitte, Brauch; κατὰ νόμους ἀφικτόρων, Aesch. Suppl. 217; Κισσίας νόμοις πολεμιστρίας, Ch. 418; Soph. Ai. 544; Pind. vrbdt φαρμάκων μαλακόχειρα νόμον, N. 3, 53, der Gebrauch der mit weicher Hand aufzulegenden Heilmittel; – oft bei Her., ἐμίσγετό οἱ ού κατὰ νόμον, 1, 61; ἐξαπατᾶν τοὺς εὖ ποιεῦντας νόμος ἐστί οἱ, 1, 90, öfter; ὁ τῶν Σκυϑῶν νόμος, der Scythen Brauch, Plat. Legg. VII, 795 a; νόμῳ καὶ ἔϑει, Crat. 384 d; τετράποδος νόμον, v. l. νόμῳ, Phaedr. 250 e; Sp., οὐ γάρ τοι ϑήρεσσι νόμος, Opp. Cyn. 3, 151; sprichwörtlich νόμος καὶ χώρα, ländlich, sittlich, Zenob. 5, 25; – χειρῶν νόμος, Faust- od. Gewaltrecht, Kriegsrecht, ἐς χειρῶν νόμον ἀπικέσϑαι, d. i. handgemein werden, Her. 9, 48; ἐν χειρῶν νόμῳ ἀπόλλυσϑαι, 8, 89; ἐν χειρῶν νόμῳ καταφϑείρεσϑαι, μεταλλάξαι u. ä. oft Pol. (vgl. χείρ). – In der musikalischen Kunstsprache bedeutet νόμος im Allgemeinen die Tonweise, Harmonie; νόμοι ᾠδῆς, H. h. Apoll. 20; ἐπηλάλαξαν Ἀραὶ τὸν ὀξὺν νόμον, Aesch. Spt. 935; ὀρϑίοις ἐν νόμοις, Ag. 1124, wie Ar. Equ. 1276; κρεκτὸν γοήτων νόμον μεϑήσομεν πόλει, Ch. 809; Ar. Pax 1160; νόμοι κιϑαρῳδικοί, Ran. 1280; Ὀλύμπου, Equ. 9, öfter; ὥςπερ τοῦ τῆς Αϑηναίας νόμου προαύλιον, Plat. Crat. 417 e; κιϑαρῳδικῆς ᾠδῆς λεγομένων νόμων προοίμια, Legg. IV, 722 d; πολεμικοί, Thuc. 5, 69; καὶ ἅμα ἐχόρευον νόμῳ τινὶ ᾄδοντες, Xen. An. 5, 4, 17; Sp., wie Pol. 4, 20, 9; Arist. probl. 19, 28; nach Schol. Ar. Equ. 9 bes. οἱ εἰς ϑεοὺς ὕμνοι. Bes. hieß so eine mit dem Dithyrambus verwandte alte Liederart, die zur Cither od. Flöte einer Gottheit, bes. dem Apollo zu Ehren angestimmt wurde.
-
8 κύπτω
κύπτω (vgl. κυβή, κύβδα, κυφός, cubo), perf. κέκῡφα, sich vorwärts neigen, bücken, ducken; ἔλαβεν κύψας ἐκ πεδίοιο Il. 17, 621, vgl. 4, 468. 21, 69; vom Tantalus, ὁσσάκι γὰρ κύψειε γέρων πίνειν μενεαίνων Od. 11, 584; Ar. von Einem, der sich schämt, οὗτος, τί κύπτεις; was hängst du den Kopf? Equ. 1351 (vgl. κύψαντες διεφρόντιζον Epicrat. b. Ath. II, 59 e); ἔϑει κύψας Ran. 1089, vgl. Eccl. 863; κέρεα κεκυφότα ἐς τὸ ἔμπροσϑεν Her. 4, 183; κεκυφότες εἰς γῆν καὶ εἰς τραπέζας Plat. Rep. IX, 568 a; πεφρικὼς καὶ στένων καὶ κύπτων εἰς τὴν γῆν vrbdt Dem. 18, 323; Arist. de part. an. 2, 11, von den Thieren, im Ggstz von ὀρϑὸν εἶναι; Sp., wie Plut. Mar. 44; – νῶτα κεκυφότα, ein krummgebogener Rücken, Nonn. – Trans., vorwärts, vornüber beugen, im Ggstz von ἀνορϑοῦν, Philo.
-
9 ἐγ-κύκλιος
ἐγ-κύκλιος (ἐγκυκλία Orph. Arg. 979), kreisförmig, rund; χοροί Eur. I. T 429; Aesch. 1, 10; ἱερόν Plut. Num. 11; φορά, Kreislauf, de an. procr. 24; – was im Kreise herumgeht, λειτουργίαι (αἱ κατ' ἐνιαυτὸν γινόμεναι, οἷον χορηγίαι, γυμνασιαρχίαι, ἱερῶν περίοδοι, B. A. 250), also Leistungen an den Staat, welche Jahr für Jahr von den Bürgern der Reihe nach geleistet werden, vgl. λειτουργία; Dem. Lept. 21, 130; δαπάναι, jährliche Ausgabe, D. Cass. 71, 32; ἐγκ. δίκαια, die allen Bürgern gemeinsamen Rechte, Dem. 25, 74; das allgemein Gebräuchliche, Gewöhnliche, Dion. Hal. 10, 33 ἐγκύκλιον γὰρ τοῠτο καὶ ἐν ἔϑει ἦν; D. Cass. ἔννομον καὶ ἐγκ. πρᾶγμα 44, 29; Isocr. 3, 22 τὰ ἐγκύκλια καὶ τὰ κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην γιγνόμενα, das im gewöhnlichen, ruhigen Gange der Dinge Geschehende, den αἱ ἐν τῷ πολέμῳ πλεονεξίαι entgeggstzt; 8, 87 ἓν ἦν τοῠτο τῶν ἐγκυκλίων, ταφὰς ποιεῖν καϑ' ἕκαστον ἐνιαυτόν; Arist. nennt die gewöhnlichen Verrichtungen der Diener ἐγκ. διακονήματα, Polit. 1, 7. – Bes. ist ἡ ἐγκ. παιδεία od. τὰ ἐγκ. μαϑήματα, auch τὰ ἐγκύκλια allein, der Kreis von Wissenschaften u. Künden, welche jeder freie Grieche in der Jugend treiben mußte, bevor er ins bürgerliche Leben eintrat od. sich einem besondern Studium widmete, Arist. Eth. 1, 5, 6 u. öfter; Plut. Alex. 7 u. a. Sp.; vgl. Ath. IV, 184 b; ἡ ἐγκ. καὶ συνήϑης ἀγωγὴ τοῖς ἐλευϑέροις καὶ τοῖς φιλοσοφοῠσιν Strab. 1, 1, 22. – Adv. ἐγκυκλίως, kreisförmig, Arist. meteor. 1, 2.
-
10 ἔθειρα
ἔθειρα, ἡ, das Haupt ha ar; Homer fünfmal, im plural., von den Mähnen der Pferde und den aus ihnen verfertigten Helmbüschen: Iliad. 16, 795 vom Helmbusche des Patroklos μιάνϑησαν δὲ ἔϑειραι αἵματι καὶ κονίῃσι; vom Helmbusche des Achilleus Iliad. 19, 382. 22, 315 περισσείοντο δ' (καλαὶ δὲ περισσείοντο) ἔϑειραι χρύσεαι, ἃς Ηφαιστος ἵει λόφον ἀμφὶ ϑαμειάς, zu 22, 315 ein aus Aristonie. geflossenes Schol. ἔϑει ρ αι: νῠν καταχρηστικῶς αἱ χαῖται τῆς κόρυϑος; von den Mähnen der Götterpferde Iliad. 8, 42. 13, 24 ὑπ' ὄχεσφι τιτύσκετο χαλκόποδ' ἵππω, ὠκυπέτα, χρυσέῃσιν ἐϑείρῃσιν κομόωντε. Vgl. ἐϑειράς. Die Alten bringen den Ursprung von ἔϑειρα mit dem Verbum ἐϑείρω zusammen, s. z. B. Apoll. Lex. Hom. p. 63, 9. – Folgende: vom Haupthaare des Menschen, Pind. I. 5, 9; Aesch. Pers. 1062; ἔϑειραν κείραντες, Eur. Hel. 1124; sp. D., wie Theocr. 5, 91, der es auch von der Mähne des Löwen braucht, 25, 244; Opp. von den Borsten des Ebers, Cyn. 3, 395, u. den Federn des Huhns, 3, 123. Bei Mosch. 2, 68 (ἐϑείρην) vom Blüthenbüschel der Pflanzen.
-
11 εκκρουω
1) выбивать, вышибать(τὸ προβόλιον ἐκ τῶν χειρῶν Xen.; τὸ ξίφος ἐκκρουσθὲν ὑπὸ πληγῆς Plut.)
2) отбивать, отражать(ἥ μείζων κίνησις τέν ἐλάττω ἐκκρούει Arst.; τοὺς ἐπιόντας βαρβάρους Thuc.; sc. τοὺς πολεμίους Xen.; τέν ἐπιβολήν Plut.)
ἐντὸς γενόμενοι βίᾳ ἐξεκρούσθησαν πάλιν Thuc. — вторгнувшись внутрь (укреплений), они были вновь выбиты3) перебивать(τοὺς λόγους Plat.; τινά Dem.; λέγειν τι βουλόμενον Plut.)
4) отклонять, отвращать(τινὰ τῆς προαιρέσεως Plut.)
μέλλοντας ἁμαρτάνειν ἐ. Plut. — удерживать тех, кто собирается совершить дурное;ἐ. ἑαυτὸν τοῦ παρόντος Dem. — отклониться от непосредственного вопроса5) подавлять, прогонять, уничтожать(λογισμόν, λύπην Arst.)
τῷ θορύβῳ τὸν λογισμὸν ἐκκρουσθείς Plut. — сбитый с толку шумом6) вытеснять, изгонять(τοὺς ἡγεμόνας Plut.; τὸ ἔθος ἄλλῳ ἔθει ἐκκρούεται Arst.)
βῆχα μετὰ πόνου ἐκκρούεσθαι Plut. — с трудом откашливаться7) лишать(τινὰ ἐλπίδος Plat.; τινὰ τῆς ἀρχῆς Plut.)
(εἰς ὑστεραίαν Dem.)
ἐ. καὴ παράγειν Plut. — откладывать и хитрить, т.е. под всякими предлогами затягивать дело -
12 θεε
-
13 νομος
I.ὅ1) пастбище, выгон(ἵππων Hom.)
ν. ὕλης Hom. — лесное пастбище;ἐπέων πολὺς ν. Hom. — широка словесная пажить, т.е. говорить можно без конца2) корм, пища HH., Hes., Arph.3) местопребывание, обиталищеνομὸν ἐν θαλάσσῃ ἔχειν Her. — обитать в море;
ν. τῆς Ἑλλάδος Eur. — край Эллады4) округ, область, ном (в Египте, Вавилонии, Персии и у скифов) Her.II.ὅ1) обычай, установление, законоположение, закон(νόμοι καὴ ἤθεα Hes.)
ν. πάντων βασιλεύς погов. Pind. — обычай - всеобщий повелитель;οἱ κατὰ νόμον ὄντες θεοί Plat. — общепризнанные (установленные традицией) боги;ἐν Ἀδραστείῳ νόμῳ Pind. — согласно закону Адраста, т.е. по уставу Немейских игрищ;νόμῳ καὴ ἔθει Plat. — по закону и по обычаю;χειρῶν ν. Arst., Polyb. — кулачное право, закон войны;ἐς χειρῶν νόμον ἀπικέσθαι Her. — вступить в рукопашный бой2) муз. лад, напев, мелодия(νόμοι κιθαρῳδικοί Arph.)
νόμοι πολεμικοί Thuc. — военные песни3) NT. = ἡ См. η Παλαιὰ Διαθήκη -
14 θέω
θέω (A), [dialect] Ep. also [full] θείω, Il.6.507, 10.437 (in [dialect] Att. the syllables εο, εου, εω are not [var] contr.); [dialect] Ep. subj.Aθέῃσι 22.23
; [ per.] 3sg. [tense] impf.ἔθει Od.12.407
and later,ἔθεε Il.1.483
, Hdt.1.43 (and in later Prose, D.S.16.94); [dialect] Ep.θέε Il.20.275
, Hes.Sc. 224; [dialect] Ion. [tense] impf.θέεσκον Il.20.229
: [tense] fut.θεύσομαι 23.623
, Ar.Eq. 485,Av. 205, ([etym.] ὑπο-) Pi.P.2.84, ([etym.] ἀντι-) Hdt. 5.22, ([etym.] μετα-) X.Cyn.6.22;θεύσω Lyc.1119
: [tense] aor. 1 ἔθευσα ([etym.] δι-) Vett.Val.345.35, part.θεύσας IGRom.4.1740
([place name] Cyme):—the other tenses are supplied by τρέχω and Δρέμω : ( θεϝ-, Skt. dhávate):— run, ποσί, πόδεσσι, Od.8.247, Il.23.623;βῆ δὲ θέειν 17.698
; ; ποῖθεῖς; Ar.V. 854; θᾶττον θανάτου θεῖ [ἡ πονηρία] Pl.Ap. 39b;ὁ βραδέως θέων Id.Hp.Mi. 373d
; of horses, Id.Cra. 423a;ἐν Ὀλυμπίᾳ θεόντων ἵππων Id.Lg. 822b
: in part. with another Verb, ἦλθε θέων, ἦλθε θέουσα, came running, Il.6.54, 394, etc.; ἷξε θέων, of a person on ship-board, Od.3.288; θέων Αἴαντα κάλεσσον run and call him, Il.12.343, etc.2 περὶ τρίποδος γὰρ ἔμελλον θεύσεσθαι to run for a tripod, 11.701: metaph. (cf.τρέχω 11.2
), περὶ ψυχῆς θέον Ἕκτορος they were running for Hector's life, 22.161;θ. περὶ ὑμέων αὐτῶν Hdt.8.140
.ά; θ. < τον> περὶ τοῦ παντὸς δρόμον ib.74;περὶ γυναικῶν καὶ παίδων Paus.6.18.3
.3 metaph.,θ. ἐς νόσους Pl.Lg. 691c
;θ. ἐγγύτατα ὀλέθρου Id.R. 417b
;θεῖν παρὰ τὸν ἔσχατον κίνδυνον Plu. Fab.26
.II of other kinds of motion, as,1 of birds,θεύσονται δρόμῳ Ar.Av. 205
.2 of things, run; of ships,ἡ δ' ἔθεεν κατὰ κῦμα Il.1.483
, cf. X.HG6.2.29; of a potter's wheel, Il.18.601; of a rolling stone, 13.141; of a quoit, ῥίμφα θέων ἀπὸ χειρός flying lightly.., Od.8.193.3 metaph.,δύναμις θαυμαστὴ ἐκεῖ θεῖ Plot.2.9.8
, cf. 6.5.11.III of things not actually in motion, [φλὲψ] ἀνὰ νῶτα θέουσα διαμπερές Il.13.547
; ;ἀμφὶ δέ μιν κίβισις θέε Hes.Sc. 224
;γραμμῆς περὶ [σημεῖον] θεούσης Plot.6.5.11
.IV c. acc. loci, run over,τὰ ὄρη X.Cyn.4.6
, cf. 5.17;μέσσα θέων πελάγευς AP7.273
(Leon.), cf. 10.23 (Autom.);πλωτῶν γένος ὑγρὰ θεόντων Opp.H.3.183
.—The simple Verb is used in Trag. only by E. Ion 1217.------------------------------------θέω (B),A shine, gleam,ὀδόντων λευκὰ θεόντων Hes.Sc. 146
( λευκαθεόντων cj. Wackernagel); ὕλῃ χλωρὰ θεούσῃ cj. in Theoc.25.158;ποίην.. χλωρὰ θέουσαν IG14.1389i
i 24; cf. θοός (B), Λευκαθέα, λευκαθίζω. -
15 καθομιλέω
A conciliate by daily intercourse, win the favour of,τοὺς γνωρίμους Arist.Pol. 1315b4
, cf. Plu.2.52e, Caes.15, App.BC5.63: c. dat., κ. τῷ πλήθει (nisi leg. τὰ πλήθη) D.S.14.70;κ. τοὺς καιρούς Ath.12.513b
, v.l. in Sch.Ar.Ra. 1001, v.l. in Suid. s.v. ἀγχίστροφοι (nisi leg. τοῖς καιροῖς, as in Sch.Ar.Ra.47, 546):—[voice] Pass.,ὑπὸ Δημάδου καθομιληθείς D.S.16.87
.II [voice] Pass., to be used in daily intercourse, to be current, esp. in [tense] pf. part. [voice] Pass.,ἡ καθωμιλημένη δόξα Plb.10.5.9
;κ. φράσεις Phld.Rh.1.161S.
;κ. ὄνομα Alex.Aphr.in Mete.7.9
, cf. Antig.Mir.8; also Σαρδόνιος γέλως καθωμίληται has become a proverb, Dsc.Alex.14: c. dat., νόμοι οὐ -μένοι τῷ τῶν πολλῶν ἔθει which have nothing to do with.., Max.Tyr.23.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καθομιλέω
-
16 κύπτω
A (10.10): [tense] aor. ἔκυψα (v. infr.): [tense] pf.κέκῡφα Hp.Steril.217
:—bend forward, stoop,πλευρά, τά οἱ κύψαντι παρ' ἀσπίδος ἐξεφαάνθη Il.4.468
;ἔλαβεν.. κύψας ἐκ πεδίοιο 17.621
, cf. 21.69; ὁσσάκι γὰρ κύψει' ὁ γέρων πιέειν μενεαίνων κτλ. Od.11.585;κ. ἐστὴν γῆν Hdt.3.14
;κάτω κ. Ar.V. 279
(lyr.), Thphr.Char.24.8; ;χαμᾶζε Plu.Ant.45
: freq. in [tense] aor. part. with another Verb, ἔθει κύψας ran with the head down, i.e. at full speed, Ar.Ra. 1091 (anap.);ὁμόσ' εἶμι κύψας Id.Ec. 863
; ; κύψας ἐσθίει eats stooping, i.e. greedily, Id. Pax33; sens. obsc., Hippon.22 Diehl.2 hang the head from shame, οὗτος, τί κύπτεις; Ar.Eq. 1354, Th. 930; or sorrow, Amphis 30.6, Euphro 1.27, or thought, Epicr.11.21, 23 (anap.).4 κύψαι, = ἀπάγξασθαι, Archil.35, cf. Phot.5 of animals, to be bowed forward, opp. the erect figure of man, Arist.PA 657a15; κέρεα κεκυφότα ἐς τὸ ἔμπροσθε horns bent forward, of certain African oxen, Hdt.4.183;ἐπὴν ὁ στόμαχος [τῆς ὑστέρης] ἐς τὸν ἀρχὸν κεκύφῃ Hp.
l.c. -
17 συγγενής
συγγεν-ής, ές,A congenital, inborn,ἦθος Pi.O.13.13
;εὐδοξία Id.N.3.40
; σ. εἶδος,= φύσις, character, Hp.Hum.1;νόσημα σ. ἐστί τινι Id.Prorrh.2.2
; ; παύροις.. ἐστι συγγενὲς τόδε natural to them, Id.Ag. 832;ἡ τύχη προσγίγνεθ' ἡμῖν σ. τῷ σώματι Philem.10
; πότμος ς. Pi.N.5.40; προϊδεῖν σ. οἷς ἕπεται who have the natural gift to foresee, ib.1.28; συγγενεῖς μῆνες my connate months, the months of my natural life, S.OT 1082; σ. τρίχες the hair born with one, i.e. the hair of the head as opp. to the beard, Arist.HA 518a18, 584a24; σημεῖα ς. birth-marks, ib. 585b31; δυνάμεις αἱ σ., opp. αἱ ἔθει and αἱ μαθήσει, Id.Metaph. 1047b31; αὔξει τὸ ς. increases its natural force, Id.EN 1119b9. Adv., - νῶς δύστηνος miserable from his birth, E.HF 1293; v. σύμφυτος.II of the same kin, descent, or family, akin to, τινι Hdt.1.109, 3.2, E.Heracl. 229: abs., akin, cognate,θεός A.Pr.14
; ; ; συγγενέστατον φύσει πάντων most nearly akin, Is.11.17;σ. γάμος ἀνεψιῶν A.Pr. 855
; of animals, Arist.HA 539a23, GA 747a31, al.: hence,b Subst., kinsman, relative, (troch.); τῆς ἐμῆς γυναικὸς ξυγγενεῖ (dual) Id.Av. 368 (troch.);πρὸς σ. τε καὶ οἰκείους αὐτῶν Pl.R. 378c
; ;γάμει τὴν συγγενῆ Id.929
: freq. in pl., οἱ ς. kinsfolk, kinsmen, Pi.P.4.133, Hdt.2.91, etc.; not properly applied to children ([etym.] ἔκγονοι) in relation to their parents, and so opp. ἔκγονοι in Is.8.30, v. συγγένεια 1 (but cf. And.1.17); .c τὸ σ.,= συγγένεια, kindred, relationship, A.Pr. 291 (anap.), S.El. 1469, Th.3.82, etc.; also, the spirit of one's race, Pi.P.10.12, N.6.8; εἰ τούτῳ προσήκει Λαΐῳ τι ς. if he had any connexion with him, S.OT 814; of tribes, κατὰ τὸ ξ. Th.1.95.2 metaph., akin, cognate, of like kind,τοὺς τρόπους οὐ συγγενής Ar.Eq. 1280
(troch.), cf. Th. 574; ξυγγενὴς ὁ κύσθος αὐτῆς θητέρᾳ (for τῷ τῆς ἑτέρας) Id.Ach. 789; freq. in Pl., [ἡ ψυχὴ] σ. οὖσα τῷ θείῳ R. 611e
;τῇ πολεμικῇ σ. ἡ πάλη Lg. 814d
;τοῖς.. λόγοις τὴν αἰτίαν συγγενῆ δεῖ νομίζειν Arist.GA 788b9
, cf. Rh. 1398a21 ([comp] Comp.): rarely c. gen., νοῦς αἰτίας ς. Pl.Phlb. 31a, cf. Phd. 79d, R. 403a, 487a: abs., σ. τιμωρίαι fitting, proper punishments, Lycurg.122 (but prob. f.l. for εὐγ-) ; συγγενῆ things of the same kind, homogeneous, Arist. APo. 76a1;τὰ σ. καὶ τὰ ὁμοειδῆ Id.Rh. 1405a35
;σ. τέχναι Stoic.2.30
; ἐν γαίῃ μὲν σῶμα τὸ ς. its congener, IG9(1).882.7 (Corc<*>ra). Adv.,συγγενῶς ἔρχεσθαι Pl.Lg. 897c
;σ. τρέχων Πλάτωνι Alex.1
(codd. D.L.); τὰ σ. εἰρημένα to similar effect, Phld.Mus. p.92K.III συγγενής represented a title bestowed at the Persian court by the king as a mark of honour, 'cousin', X.Cyr.1.4.27, 2.2.31, D.S.16.50; also at the Ptolemaic and Seleucid courts, OGI104.2 (Delos, ii B.C.), al., BGU1741.12 (i B.C.), LXX 1 Ma.10.89; οἱ σ. τῶν κατοίκων ἱππέων prob. a category of nobles among the κάτοικοι, PTeb.61 (b). 79 (ii B.C.); (ii B.C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συγγενής
-
18 ἐθίζω
Aἐθιῶ X.Cyr.3.3.53
: [tense] aor.εἴθισα D.20.68
: [tense] pf. , X.HG6.1.15:—[voice] Pass., [tense] fut.ἐθισθήσομαι D.H.4.11
: [tense] aor. , Hp.Art.41, Pl.Lg. 681b: [tense] pf. (anap.), Th.1.77; [ per.] 3pl.εἰθίδαται Hp.Acut.36
; lateἤθισμαι IG12(5).662.14
(Syros, ii A.D.): [tense] plpf.εἴθιστο X.Ages.11.2
: ([etym.] ἔθος):— accustom,ἐ. αὑτὸν χαίρειν Pl.Grg. 510d
, cf. Isoc.3.57;τὸ προαιρεῖσθαι.. πότερον ἂν ἐθίζοιμεν X.Mem.2.1.2
: c. inf.,ἐθίσας ἀεί τι λῄζεσθαι App.Hann.44
: c. acc. cogn.,ἔθη ἐ. πονηρά Pl.Lg. 706d
;ἐ. τινὰ ταὐτά X.HG6.1.15
;ἐ. τινὰ πρός τι Luc.Anach.20
:—[voice] Pass., to be or become accustomed or used to do, c. inf., Hp.Art.41, Ar.V. 512, Lys. 14.31, Th.1.77, etc.;εἰθισμένος ἀναισχυντεῖν And.2.4
: c. acc. cogn.,ἐθίζεσθαι ἔθη Pl.Lg. 681b
;ἐθίζεσθαι σὺν ἔθει τινί X.Cyr.1.6.33
(s.v.l.);ἐθίζεσθαι πρός τι Arist.EN 1119a25
; τι ib. 1121a23;τινί Thphr.CP5.9.11
: abs., καθότι εἴθισται as is the custom, PPetr.3p.116 (iii B.C.);κατὰ τὰ εἰθις μένα BGU1073.12
(iii A.D.), etc.:—in Plu.Lyc.12, Bekk. restored εἰθίζοντο from Porph. for the intr. [voice] Act. εἴθιζον.II intr. in [voice] Act., become accustomed, M.Ant.10.22: c. inf., Id.12.2: c.acc., ἔθιζε καὶ ὅσα ἀπογινώσκεις ib.6: with inf. supplied, ὅπως ἀναγραφῇ τὸ ψήφισμα οὗ καὶ τὰ ἄλλα ἐθίζουσιν (sc. ἀναγράψαι) BCH48.370(Thaumaci, i B.C.). -
19 ἔθω
ἔθω,A to be accustomed, to be wont: [tense] pres. only in part., κακὰ πόλλ' ἕρδεσκεν ἔθων much ill he wrought after his wont, Il.9.540; (in these passages some Gramm. expld. ἔθων as, = βλάπτων, φθείρων (and it was so used by Call.Fr. 108), and (in 16.260) ἐρεθίζων, cf. ἔθει· φθείρει, ἐρεθίζει, Hsch., ἐθρίς, ἴθρις): [tense] pf.εἴωθα Il.5.766
, etc., [dialect] Ep. and [dialect] Ion.ἔωθα 8.408
, etc., is used as [tense] pres.; [tense] plpf. εἰώθειν, [dialect] Ion. ἐώθεα, as [tense] impf.; part. εἰωθώς, [dialect] Ion. ἐωθώς, also in Archipp.48, Araros19; [dialect] Dor. [ per.] 3pl. [tense] pf.ἐθώκατι Hsch.
: mostly c. inf., Il.5.766, Hdt.3.31, Th.1.99, etc.: impers., ὡς εἴωθε as is the custom, Ar.Ec. 282;ὥσπερ εἰώθει Plu.Sull.9
, etc.: freq. abs. in part., of persons, accustomed, customary, usual,ἡνιόχῳ εἰωθότι Il.5.231
; ὑμῖν.. τοῖς εἰώθοσιν who are used [to hear me], S.Ph. 939; οὐκ ἐωθώς praeter morem, Hdt.1.111; of things,τὰ ἐωθότα νοήματα Id.3.80
;ἐν τῷ εἰ. τρόπῳ Pl.Ap. 27b
, etc.: freq. in neut., παρὰ τὸ εἰ. contrary to custom, Th.4.17,55; τὰ εἰ. ordinary things, Ar.Ra.1, Th.2.51, etc. -
20 θέω
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > θέω
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἔθει — ἔθος custom neut nom/voc/acc dual (attic epic) ἔθεϊ , ἔθος custom neut dat sg (epic ionic) ἔθος custom neut dat sg ἔθω to be accustomed pres ind mp 2nd sg ἔθω to be accustomed pres ind act 3rd sg θέω dhávate imperf ind act 3rd sg (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
овод — род. п. а, укр. овад, блр. овад, др. русск. оводъ (Нестор, Жит. Феодос.; см. Соболевский, Лекции 81), русск. цслав. овадъ, обадъ, болг. овад (Младенов 771), сербохорв. о̏ба̑д, о̏ва̑д, словен. obàd, род. п. obada овод , чеш., слвц. оvаd овод ,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Ρόδος — Νησί της Δωδεκανήσου, το μεγαλύτερο του συμπλέγματος και το τέταρτο της Ελλάδας μετά την Κρήτη, την Εύβοια και τη Λέσβο) με έκταση 1.398 τ. χλμ. Μαζί με τα νησιά Τήλο, Σύμη, Χάλκη και Μεγίστη (Καστελόριζο) αποτελεί την πρώην επαρχία Ρόδου. Ρόδος… … Dictionary of Greek
επισωζομένη — ἐπισωζομένη, ἡ (Α) 1. η Ανάληψη, η μέρα τής Αναλήψεως τού Κυρίου («εἰς τήν... ἀνάληψιν τὴν λεγομένην τῷ ἐπιχωρίῳ τῶν Καππαδόκων ἔθει τὴν ἐπισωζομένην, Γρηγ. Νύσσ.) 2. πιθ. η προ τής Αναλήψεως Κυριακή ή η πέμπτη Κυριακή τών Νηστειών (Ιωάνν. Χρυσ.) … Dictionary of Greek
υπολαμβάνω — ὑπολαμβάνω ΝΜΑ [λαμβάνω] 1. διακόπτω κάποιον που μιλάει, παίρνω τον λόγο και απαντώ (α. «και τότε υπέλαβε εκείνος τον λόγο και είπε...» β. «οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ὑπελάμβανον οὐ χρεὼν εἶναι αὐτοῑς ἐπαγγεῑλαι», Θουκ.) 2. εκλαμβάνω, νομίζω, θεωρώ,… … Dictionary of Greek
υπολείπω — ὑπολείπω ΝΜΑ [λείπω] 1. αφήνω κάτι ως υπόλειμμα, αφήνω υπόλειμμα 2. (το μεσ.) υπολείπομαι α) μένω ως υπόλοιπο, ως περίσσευμα, απομένω (α. «υπολείπονται δύο δόσεις ακόμη» β. «πέμπτον δ ὑπελείπετ ἄεθλον», Ομ. Ιλ.) β) (μτφ. με γεν.) μένω πίσω,… … Dictionary of Greek
u̯edh-1 — u̯edh 1 English meaning: to push, hit Deutsche Übersetzung: ‘stoßen, schlagen” Material: O.Ind. vadhati, ávadhīt “hit, bump, poke, destroy”, Kaus. vadhayati, vadhá m. “tötend, Mordwaffe (esp. from Indras Geschoß); blow, knock,… … Proto-Indo-European etymological dictionary
ВАСИЛИЙ ВЕЛИКИЙ — [греч. Βασίλειος ὁ Μέγας] (329/30, г. Кесария Каппадокийская (совр. Кайсери, Турция) или г. Неокесария Понтийская (совр. Никсар, Турция) 1.01.379, г. Кесария Каппадокийская), свт. (пам. 1 янв., 30 янв. в Соборе 3 вселенских учителей и святителей; … Православная энциклопедия